Almenningur verður að ná fullri stjórn yfir lífeyrissjóðunum okkar. Sjóðirnir hafa setið að mestu hjá, sem óvirkir meirihlutaeigendur stærstu fyrirtækja á markaði, fyrir tilstuðlan atvinnulífsins, og verja þannig gengdarlausa spillingu og sjálftöku í viðskiptalífinu og fjármálakerfinu sem einkennist af botnlausri græðgi og ört hækkandi arðsemiskröfu.
Versta form spillingar er að vita af henni og aðhafast ekki
Lífeyrissjóðirnir hafa setið hjá þegar hvert fyrirtækið á fætur öðru er skrælt að innan. Þetta er gert með því að veita frekum minnihlutaeigendum öll völd í fyrirtækjum í skjóli meirihluta sjóðanna sem lítið skipta sér af. Sem lítið en stórt dæmi má nefna Stoðir (áður FL-group) í því samhengi, sem tóku ákvörðun um að selja Mílu, einn mikilvægasta fjarskiptainnvið þjóðarinnar, úr Símanum. Og skilja Símann eftir sem skel af félagi með áratuga skuldbindingar á bakinu til að greiða kaupverðið/söluna upp. Engin leið er að sjá fyrir hvort dæmið gangi upp.
Stoðir (áður FL-group) hlaupa svo frá borði með fúlgur fjár í næsta snúning. Lífeyrissjóðirnir fá arðgreiðslur líka en sitja uppi með alla áhættuna.
Framganga Stoða (áður FL-group) teygjir sig víða og nú inn í fjármálakerfið, með sameiningardaðri Kviku og Íslandsbanka, en lífeyrissjóðirnir eru þar stórir eigendur.
Gríðarlegar arðgreiðslur og hækkandi arðsemiskrafa hjá Arion banka, en Stoðir (áður FL-group) er stærsti eigandi í Arion með 5,2% á eftir lífeyrissjóðum sem eiga samanlagt minnst 46,3%.
Svona viðhalda sjóðirnir stefnu þekktra fjárglæframanna um háa arðsemiskröfu, skammtímagróða og áhættusækni, alveg sama hvaða áhrif það kunni að hafa á lífskjör almennings og sjóðfélaga til skemmri eða lengri tíma litið.
Hagsmunir sjóðfélaga, sem eru allir þeir sem einhverntíma hafa greitt í lífeyrissjóð, snúast ekki eingöngu um fleiri krónur í launaumslagið eftir að vinnuskyldu líkur. Heldur um lífskjör okkar á meðan við lifum.
Þannig eru það hagsmunir sjóðfélaga að lækka kostnað við að lifa, að vinna gegn spillingu og græðgi, að veita peningaöflunum aðhald og skapa gegnsæi og stilla arðsemi í hóf. Sýna raunverulega samfélagslega ábyrgð.
Það er ekki mikill metnaður í því að lifa sem þræll alla starfsævina til að hafa það, hugmyndafræðilega, gott á efri árum.
Umræða
