Ályktun aðalfundar SFÚ 2019

Spilling, óttastjórnun og alvarlegur samkeppnismismunur

Aðalfundur Samtaka fiskframleiðenda og útflytjenda sem haldinn var 29. nóvember sl. sendir frá sér svohljóðandi ályktun.

Aðalfundur félagsins skorar á stjórnvöld að leggja tafarlaust niður starfsemi Verðlagsstofu skiptaverðs. Alvarleg félagsleg undirboð í skjóli stjórnvalda eiga sér stað í sjávarútvegi á Íslandi og stjórnvöldum ber að stöðva það umsvifalaust. Fyrsta skref í þá átt væri að tryggja eitt uppgjörsverð til allra sjómanna landsins. Það er best gert með því að leggja niður Verðlagsstofu og hefja uppgjör afla samkvæmt raunverulegu markaðsverði.

Það er óþolandi og ólíðandi að hægt sé að stjórna tekjustofni þeim sem notaður er til grundvallar útreiknings hafnargjalda og launa sem svo leiða af sér skattstofn sem er rangur.

Sýnt hefur verið fram á að munur á þessum tekjustofni getur verið allt að 40%.

Kerfið er klæðskerasaumað fyrir kvótafyrirtæki sem vinna eigin afla, sjómenn búa við óttastjórnun. Fiskvinnslum án aflaheimilda er kerfisbundið verið að útrýma og atvinnuleysi eykst fyrir vikið.

Lágmarkskrafa ætti að vera að uppgjör sé það sama hjá sjómönnum, sama hvar landað er.

Í áliti Samkeppniseftirlitsins frá árinu 2012 (02/2012) sagði að fulltrúar í verðmyndunarnefnd ættu að vera hlutlausir aðilar til þess að verðmyndun gæti verið eðlileg. Í nefndinni í dag sitja fulltrúar sjómanna og útgerða en engir hlutlausir aðilar. Ráðherrar sem setið hafa í embætti síðan 2012 hafa ekki brugðist álitinu á nokkurn hátt.

Hér vantar sýn á grundvallaratriðin en krafa þjóðfélagsins er skýr: Hámörkun þjóðarauðlindarinnar, þjóðinni til hagsbóta en ekki örfárra handhafa veiðiheimilda. Skýr krafa er jafnframt að farið sé tafarlaust í stjórnarskrárbreytingu sem snýr að því að festa í sessi þá staðreynd að auðlindin er þjóðarinnar.

Markaðsverð ætti alltaf að vera grunnur að gjöldum ekki eitthvert tilbúið ímyndunarverð sem hægt er að tala til eftir þörfum. Með þessum breytingum myndi afkoma ríkissjóðs vegna auðlindagjalds umsvifalaust hækka, þar sem uppgjörsverð afla væri orðið rétt.

Aðalfundur félagsins skorar jafnframt á stjórnvöld að tryggja að allur fiskur sé seldur hæsta verði eins og kveðið er á um í kjarasamningum sjómanna.

Þetta feli meðal annars í sér að hann sé boðinn til sölu á Íslandi ef stefnt sé að útflutningi á honum óunnum, hæsta verð ráði sölu. Jafnframt að allur fiskur sem ekki fer til eigin vinnslu samþættra útgerðar- og vinnslufyrirtækja sé seldur á samkeppnismarkaði.

Tekjutap þjóðarinnar af útflutningi óunnins afla getur orðið stórkostlegt ef ekki er tryggt að sala hans sé á raunverulegu markaðsverði. Áætlað er að þjóðarbúið verði af 5-8 milljörðum í útflutningsverðmætum á ári út af gámafiski.

Á sama tíma og útflutningur á óunnum fiski eykst hefur sjálfvirknivæðing og þróun vélbúnaðar til fullvinnslu á hráefni aldrei verið eins mikil. Möguleikar til vinnslu fisks á Íslandi ættu að vera óþrjótandi samhliða auknum tekjum til þjóðarbússins. Lágmarkskrafa er að fiskvinnslur hér innanlands standi jöfnum fæti í samkeppni um hráefnið.

Mál er að linni, stjórnvöld hafa áratugum saman sofið á verðinum gagnvart hámörkun þjóðarauðlindarinnar.

Íslenskir sjómenn, hafnir og íslenska ríkið í heild snuðuð um milljarða?

https://gamli.frettatiminn.is/2019/11/30/islenskir-sjomenn-hafnir-og-islenska-rikid-i-heild-snudud-um-milljarda/