Móðir Kolfinnu Eldeyjar Sigurðardóttur, sem var aðeins tíu ára þegar henni var ráðinn bani í síðasta mánuði. Segir andlát hennar hafi verið ófyrirsjáanlegur atburður sem sé handónýtu kerfi um að kenna, sem lítillæki fólk og sendi það jafnvel fárveikt heim.
Arna Ýrr Sigurðardóttir, sóknarprestur skrifar:
Í dag var Kolfinna Eldey Sigurðardóttir jarðsungin frá Grafarvogskirkju. Hún var aðeins 10 ára gömul og var okkur öllum harmdauði. Við sem samfélag syrgjum og finnum til með öllum ástvinum hennar og við veltum fyrir okkur hvað við getum gert til að búa öllum börnum á Íslandi öruggt skjól.
þurfum að efla geðheilbrigðisþjónustu margfalt
Ingu Dagnýju, móður Kolfinnu fannst hluti minningarorðanna eiga erindi við okkur öll og við óskum þess af öllu hjarta að þessi hörmulegi atburður verði til þess að vekja okkur öll sem samfélag til meðvitundar um að við þurfum að efla geðheilbrigðisþjónustu margfalt.
Nú bíður fjölskyldu Kolfinnu það verkefni að fóta sig í nýjum veruleika. Verkefni okkar sem samfélags er að læra af reynslunni og gera betur. Þar bera stjórnvöld mikla ábyrgð og ég skora á þau að láta dauða Kolfinnu ekki verða til einskis.
Dauði Kolfinnu kom eins og þruma úr heiðskíru lofti. Kringumstæðurnar eru okkur algjörlega óskiljanlegar og munu líklega alltaf vera það, því það er sennilega mesta ráðgáta lífsins þegar foreldri sem elskar barnið sitt getur samt ekki verndað það fyrir sjálfu sér.
Ekki er hægt að kenna neinu um, nema handónýtu kerfi
Ég spurði Ingu Dagnýju, mömmu Kolfinnu, hvað hún myndi vilja að ég segði um þennan atburð. Hún sagði: Þetta var hörmulegur og ófyrirsjáanlegur atburður sem ekki er hægt að kenna neinu um nema handónýtu kerfi. Kerfi sem kemur fram við fólk eins og það hafi ekki vit á því sjálft hvernig því líður, kerfi sem lítillækkar fólk sem leitar sér hjálpar og sendir það jafnvel fárveikt heim, þar sem það skaðar sjálft sig eða aðra.
Því miður er þetta allt of oft raunin, og við horfum upp á það æ oftar að fólk fær ekki þá aðstoð sem það þarf, sérstaklega ekki fólk sem leitar aðstoðar hjá geðheilbrigðiskerfinu. Við þurfum að fara að horfast í augu við það að geðsjúkdómar draga fólk til dauða alveg eins og krabbamein og hjartasjúkdómar, og við þurfum að aflétta skömminni sem liggur eins og mara yfir fólki með þessa sjúkdóma, og ekki síður eins og mara yfir aðstandendum.
Og ef við viljum koma í veg fyrir fleiri voðaverk, þar sem saklaus börn láta lífið, eins og hefur nú gerst þrisvar á þessu eina ári, þá þurfum við sem samfélag að spýta í lófana, þrýsta á stjórnvöld um að efla verulega alla geðheilbrigðisþjónustu, sem og þjónustu við börn sem glíma við erfiðan vanda í skólakerfinu. Við hljótum öll að vera sammála um að þarna þarf að forgangsraða upp á nýtt, því að hvert mannslíf sem glatast vegna skorts á fjármagni og mannúð í geðheilbrigðiskerfinu er einu mannslífi of mikið.
Kolfinna Eldey varð aðeins 10 ára gömul. Það er ekki löng ævi, en ef við mælum okkur við eilífðina, þá verður sá tími sem við fáum hér í heimi afstæður. Og það er hægt að lifa í stuttan tíma og hafa þannig áhrif á heiminn í kringum sig að hann verði betri en áður. Og það gerði Kolfinna. Hún kenndi öllum um hvað ást og kærleikur snýst. Hún var sólargeisli fjölskyldunnar, engillinn sem þau fengu að hafa í 10 ár.“
