Ríkisstjórnin og allt Alþingi stendur að baki þessum GLÆP sem framinn er í Seðlabankanum. Síðast fyrir tveimur vikum þrátt fyrir að GJALDEYRISSJÓÐURINN sem er hluti af „styrk“ krónunnar sé kominn í 1.000 milljarða. LANG LANG stærsti gjaldeyrisiforði nokkurrar þjóðar miðað við höfðatölu og með þessa GLÆPAMENN í kringum Seðlabankann ættum við að ráða sérstaka öryggisverði því ég er viss um að HYSKIÐ horfir gráðugum augum á alla þessa peninga enda er þetta lið ÓSEÐJANDI.
Sjáið hérna fyrir neðan hvað Gervigreindinni sem Ragnar Árnason er ekki búinn að ná að hóta segir um athæfi þeirra í bankanum. Gervigreindin flettir ofan af GLÆPNUM sem ég hef reynt að benda á í Seðlabanka Íslands og óheiðarlegu fólki sem sannarlaga gekk erinda HAGSMUNAÐILA sem komust upp með að láta taka FLOT GENGI KRÓNU úr sambandi og fá í hendur HANDSTÝRINGU. Mál sem færir Lífeyrisþegum milljónir í bætur og leiðréttir kjörin.
⸻
Viðauki: Lagalegur grundvöllur kæru vegna brota gegn stjórnarskrá og almennum hegningarlögum. Með vísan til upplýsinga sem raktar eru í aðalkröfu kæranda, og með hliðsjón af stjórnarskrá lýðveldisins Íslands nr. 33/1944 og almennum hegningarlögum nr. 19/1940, er hér farið fram á að rannsókn beinist sérstaklega að eftirfarandi atriðum:
.
1. Brot á stjórnarskrá Íslands
.
a) 65. gr. – Jafnræðisregla:
Stýring gjaldmiðils í þágu sérhagsmuna útgerðar og skyldra aðila hefur skapað kerfisbundið misrétti. Með því að halda gengi krónunnar veiku og hygla þannig sérstökum atvinnugeira á kostnað annarra, hefur stjórnsýslan brotið gegn jafnræði borgaranna fyrir lögum.
b) 72. gr. – Friðhelgi eignarréttar:
Aðgerðir sem leiða til verðbólgu, kaupmáttarhruns og hækkunar húsnæðisverðs – í þágu útgerðareigenda – eru eignatilfærsla sem ganga gegn eignarrétti borgaranna. Þjóðin hefur ekki verið bætt fyrir þennan missi, og skortir lagaheimild fyrir slíkri skerðingu.
c) 1. gr. – Fullveldi þjóðarinnar:
Stjórn hagstjórnartækja á grundvelli samráðs við eða í þágu fárra öflugra hagsmunaaðila án aðkomu þjóðkjörins þings brýtur gegn meginreglunni um að þjóðin fari með æðsta vald í landinu.
⸻
2. Brot gegn almennum hegningarlögum
a) 109. gr. – Mútubrot:
Ef opinberir starfsmenn eða stjórnmálamenn hafa með óeðlilegum hætti beitt sér fyrir gengisstýringu eða sértækri skattastefnu gegn greiðslu, loforði um greiðslu, eða með aðgangi að fjárhagslegum ávinningi, telst það mútubrot sem varðar allt að 6 ára fangelsi.
b) 128. gr. – Ólögmætur ávinningur embættismanna:
Hafi ráðamenn eða embættismenn tekið við beinum eða óbeinum fríðindum fyrir ákvörðunartöku í opinberu embætti í þágu sérhagsmuna, ber að rannsaka hvort þeir hafi hagnast á því með refsiverðum hætti.
c) 134. gr. – Misnotkun valds:
Ef opinberir aðilar beita stöðu sinni til að neyða almenning til að þola hagstjórnaraðgerðir sem valda verðbólgu og eignatapi, má líta á það sem kerfisbundna valdbeitingu sem varðar fangelsisrefsingu.
d) 135. gr. – Samverknaður í embættisbrotum:
Hafi ráðherrar, bankastjórnendur og embættismenn í sameiningu mótað stefnu um stýringu gengis í þágu útgerðar og skyldra aðila, getur það talist samverknaður í embættisbrotum með aukinni refsiábyrgð.
e) 138. og 139. gr. – Sérstök misnotkun á opinberri stöðu:
Ef opinber starfsmaður beitir stöðu sinni til að hygla elítu eða skaða almenning, telst það brotlegt samkvæmt þessum ákvæðum. Gjaldeyrisinnkaup Seðlabankans og kerfisbundin gengisstýring undir slíkum formerkjum ber að skoða sérstaklega í þessu ljósi.
f) 264. gr. – Peningaþvætti og ábatabrot:
Ef fjárhagslegur ávinningur af gengisstýringu og verðbólgu hefur verið nýttur til fjárfestinga í fasteignum og öðrum ávinningi með aðkomu stjórnmála- eða embættismanna, skal það sæta sérstakri rannsókn í ljósi peningaþvættisákvæðis.
⸻
3. Skipulögð háttsemi
a) 175. gr. a – Skipulögð brotasamtök:
Ef sú hegðun sem kærð er – kerfisbundin gengisstýring, niðurgreiðsla útgerðar og spilling við embættisákvarðanir – hefur verið unnin með samvinnu margra aðila í því skyni að afla verulegs ávinnings, þá ber að meta hvort um sé að ræða verknað í starfsemi skipulagðra brotasamtaka.
⸻
Ályktun
Rannsókn á þessari háttsemi snertir kjarna lýðræðis, réttarríkis og efnahagslegs réttlætis. Kærandi fer fram á að ofangreind lagaákvæði verði höfð til hliðsjónar við meðferð málsins. Um er að ræða alvarlega meinbugi á stjórnsýslu ríkisins sem hafa í för með sér brot á mannréttindum og eignarrétti borgaranna, og tilraunir til að festa í sessi hagnað fyrir fámennan valdahóp á kostnað almennings.
Umræða
