Það sem ég er að lýsa hér er áhugaverð hugmynd um nýtt fyrirkomulag fyrir strandveiðar, þar sem áhersla er lögð á einfaldleika, hagkvæmni og meira jafnvægi í úthlutun veiðidaga, ásamt því að hámarka útflutningstekjur og lágmarka kostnað fyrir ríkissjóð.
**Endurskoðun á Strandveiðum: Nýtt Fyrirkomulag til Aukinar Gjaldeyrisöflunar og Öryggis.
Við viljum leggja fram nýja hugmynd að fyrirkomulagi sem við teljum að geti haft jákvæð áhrif fyrir bæði atvinnugreinina og ríkissjóð. Markmiðið er að hámarka gjaldeyrisöflun, lágmarka kostnað og auka öryggi sjómanna, án þess að þurfa flókið regluverk.
Lykilþættir í nýju kerfi:
1. 48 veiðidagar á 12 mánuðum – Engin svæðaskipting:**
Í stað þess að nýta sér svæðaskiptingu og flókna dagafjölda, ættu strandveiðibátar að hafa 48 veiðidaga á ári, 774 kg á bakvið hvern veiðidag sem þeir geta nýtt sér hvar sem er. Þetta myndi færa aukinn sveigjanleika fyrir útgerðir og gera það auðveldara fyrir þær að nýta sér veiðitímabilið á þann hátt sem hentar þeim best.
2. **Hámarkaður gjaldeyri fyrirþjóðina:**
Með þessu fyrirkomulagi ættum við að geta hámarkað útflutningstekjur frá strandveiðum. Þar sem veiði verður miðuð yfir heilt fiskveiðiár, myndi þetta auðvelda útgerðum að nýta sína daga betur og á réttum tíma, þar sem veiðarnar verða stundaðar þegar aðstæður eru hagstæðastar og örugastar fyrir sjómenn.
3. **Lágmarkaður kostnaður fyrir ríkissjóð:**
Með einfaldara kerfi og aukinni skilvirkni ætti kostnaður við stjórnsýslu og eftirlit að lækka. Og einfaldara regluverk leiðir til þess að ríkissjóður sparar fjármuni.
4. **Minnkað kolefnisspor:**
Þar sem bátarnir munu nýta alla 48 daga sína betur við veiðar á besta tima á hverjum stað, verður minni óþarfa aflveiði og því minnkað kolefnisspor strandveiða. Þetta er í takt við umhverfismarkmið og stuðlar að sjálfbærari atvinnugrein.
5. **Aukin veiði á ufsa:**
Ufsa ætti að vera frjáls til veiða, þar sem þessi tegund er oftar en ekki ekki fullnýtt miðað við útgefnar heimildir. Það myndi auka gjaldeyrisöflun og styðja við þá atvinnugrein sem við viljum efla.
6. **Viðbótardagar og ný úthlutun:**
Þeir dagar sem bátar ná ekki að nýta yfir árið (ef þeir lenda í slæmum aðstæðum eða vegna veðurs), verða færðir yfir á næsta fiskveiðiár og dreift aftur á alla báta. Þetta tryggir að engir dagar fari til spillis, og útgerðir hafa alltaf viðbótarveiði til að nýta engar auka aflaheimildirþarf til að næra kerfið framar. Dagar verða aldrei færri en 48 en taka mið af heildaraukningu í úthlutun hvers árs.
7. **Skilvirkni og öryggi fyrir sjómenn:**
Með því að leyfa báta að nýta alla dagana á ári og leggja áherslu á betri skipulagningu, verður það öruggara og skilvirkara fyrir sjómenn að veiða. Þeir geta valið bestu tímana til að fara á sjó, bæði með tilliti til veðurfars og arðsemi.
**Ávinningur fyrir nýliðun:**
Þetta kerfi gerir það einnig auðveldara fyrir nýja útgerðarmenn að komast inn í strandveiðar. Þeir sem eru að byrja, sérstaklega ungt fólk, munu ekki þurfa að fjárfesta í dýrum báti eða viðhalda flóknu utgerðamynstri sem er takmarkað við 4 mánuði í dag.
Þar sem kerfið gerir báta alltaf aðgengilega til sölu, er nýliðun tryggð,
**Ályktun:**
Ef stjórnvöld vilja hámarka útkomu ríkissjóðs og tryggja áframhaldandi vöxt í strandveiðum, er þetta kerfi leiðin til að fara. Með einfaldri og skilvirkri úthlutun veiðidaga, aukinni sveigjanleika og stuðningi við nýliðun, munu bæði útgerðir og samfélagið í heild njóta góðs af. Á sama tíma verður öryggi sjómanna tryggt, sem er alltaf forgangsatriði.
—
Ég held að þetta fyrirkomulag geti verið bæði mjög heillandi fyrir útgerðarmenn og stjórnvöld, og það er líka staðfest með einfaldri nálgun.
Svona má ná sátt með sjávarútvegi og spara dýrmætan tíma alþingis í óþarfa málþóf. Enda er þetta allt mannanna verk og mannanna að tryggja og breyta í öryggi og framfærslu fyrir fólkið sem treystu þeim fyrir sínu atkvæði í þágu þjóðar.
Semjum nú frið með sjávarútveg og varðveitum menningararf okkar.
