Ég er þeirrar gæfu aðnjótandi að hafa aðalstarf sem ég hlakka til að takast á við á hverjum degi.
Ein ástæðan er sú, að það er fátt jafn gefandi að geta orðið að liði þegar til manns er leitað.
Stundum tekst vel til, en stundum lendir maður á vegg.
Eins og núna.
Til mín leituðu foreldrar barna sem glíma við fatlanir og erindið var miður skemmtilegt.
Foreldrarnir höfðu gert samning við Reykjavíkurborg um úrræði eina helgi í mánuði fyrir börnin. Úrræðið hefur reynst himnasending og mikil tilhlökkun hjá börnunum þegar líður að þessum helgum.
Tilhlökkunin var líka mikil þann 18.október síðastliðin, en skammvinn var gleðin, því börnunum var vísað heim þann dag.
Hvers vegna?
Jú, vegna þess að Reykjavíkurborg hefur ekki gengið frá greiðslum við þá aðila sem veita téð úrræði.
Skiljanlega var því ekki um annað að ræða en senda börnin heim, því þeim aðila er úrræðið veitir er beinlínis óheimilt að taka við börnunum í þessari stöðu.
Nú skyldi maður halda að málin yrðu leyst, hratt og vel.
En nei.
í stað þess að fá svar um að mistök hafi verið gerð af hálfu borgarinnar og málum yrði kippt í liðinn um hæl, fékk ég annað svar.
Undarlegt svar og með öllu óskiljanlegt.
Ég hef nú svarað því og vona að það dugi til að málinu verði kippt í lag hið snarasta.
Baldur Borgþórsson Varaborgarfulltrúi Miðflokksins
