Þeir finnast enn sem telja að best hefði verið að samþykkja Icesavesamningana, jafnvel finnast þeir sem telja að best hefði verið að samþykkja svokallaðan Svavarssamning, sem var alverstur. Ég hef haldið því fram að sú skoðun byggist á misskilningi á Icesavemálinu í heild, þeir sem halda þessu fram átti sig ekki á hvar áhættan lá í málinu.
Svipuð staða er komin upp í málum tengdum þriðja orkupakkanum. Haraldur Benediktsson, þingmaður Sjálfstæðisflokksins, kom fram með tillögu að lausn á þeim ágreiningi sem uppi er í aðsendri grein í Morgunblaðinu 8. júlí sl.
Tillaga Haraldar gengur í stuttu máli út á að ekki verði tekin ákvörðun um að leggja sæstreng frá Íslandi nema að undangenginni þjóðaratkvæðagreiðslu. Nokkrir þingmenn Sjálfstæðisflokksins tóku strax undir tillöguna, Óli Björn Kárason fyrstur og nokkrir þingmenn úr stjórnarliðinu hafa hoppað á vagninn síðan.
Það jákvæða við tillögu Haraldar er að stjórnarliðar skuli vera farnir að átta sig á að það verður engin sátt í samfélaginu um þriðja orkupakkann, eins og um málið er nú búið. Það verði að finna lausn á málinu sem hefur hrakið rútu Sjálfstæðisflokksins út í skurð, hersingu VG upp á heiðar og framsóknarmennina flesta í felur.
Þessi tillaga er skref í átt að því sem þarf að gerast en fjarri því að vera fullnægjandi lausn og það sem alvarlegra er; það er stigið inn í málið á röngum stað. Ummæli Haraldar um að ef tillagan rói bakland Sjálfstæðisflokksins, þá sé hún góð, benda til að heimabrúksaðferðin sé höfð í huga við tillögugerðina (rétt eins og með fyrirvarana), það þurfi að friða baklandið, um það verður þó ekkert fullyrt að sinni.
Snúum okkur þá að kjarna málsins: Ef Alþingi samþykkir þriðja orkupakkann er þjóðin þar með skuldbundin til að fylgja reglum hans, annað væri brot á EESsamningnum. Ef lögmætri umsókn um sæstreng er hafnað getur það leitt til skaðabótaskyldu ríkisins gagnvart málsaðilum sem byggja rétt á EES-samningnum. Á þetta hafa okkar færustu lögspekingar bent.
Miðflokkurinn tókst á við ríkisstjórnarflokkana undir þinglok um það hvort fært væri að viðhalda svokallaðri frystiskyldu á innfluttu kjöti. Telja Óli Björn og Haraldur mögulegt að setja lög um afnám frystiskyldu á innfluttu kjöti í þjóðaratkvæðagreiðslu? Telja þeir félagar að með því féllu niður þær skaðabótakröfur sem settar hafa verið fram á hendur ríkinu vegna samningsbrota? Auðvitað ekki, það blasir við!
Þingflokkur Sjálfstæðisflokksins er á villigötum ef hann ætlar sér fyrst að samþykkja samningsviðauka við EESsamninginn og halda síðan þjóðaratkvæðagreiðslu um hvort Ísland eigi að brjóta kjarnaákvæði í þessum samningsviðauka.
Bergþór Ólason, þingmaður Miðflokksins