Íslendingur náði kjöri sem þingmaður í Noregi

Núna mun ég taka mig til og keyra til Osló, gefa þar skít í umferðarreglurnar og mæta á Løvebakken á fínum bíl, segir  í viðtali við NRK. Hann hefur verið kjörinn þingmaður á norska Stórþingið.

Flokkur hans, Raudt, (Rautt), hefur aldrei haft þingmann fyrir Rogaland fylki í Noregi en nú mun Mímir Kristjánsson verða fulltrúi „olíu-sýslunnar“ eins og hún er kölluð í Noregi en þar er átt við Stavanger og nærsveitir.

Sjálfur segir hann það sögulegt að flokkur lengst til vinstri hafi fest sig í sessi með um 4,7 prósenta fylgi á landsvísu.

Hann telur að flokkur hans ásamt Sósíalíska vinstri flokknum muni geta þrýst á Verkamannaflokkinn um samstarf. ,,Úrslitin þýða að við höfum miklu meira tækifæri til að setja meiri pressu á róttæk stjórnmál en við höfum haft, fyrir þessar kosningar segir Mímir Kristjánsson.

Mogginn ræddi við Mími árið 2014 og þar segir hann m.a.:

„Þetta byrjaði þegar ég stóð í flutn­ing­um og fann ís­lenska vega­bréfið mitt og sá að það var út­runnið fyr­ir tveim­ur árum síðan. Það voru því tvö ár síðan ég hafði síðast verið Íslend­ing­ur, form­lega séð,“ seg­ir Mím­ir Kristjáns­son, rit­höf­und­ur. Hann vinn­ur nú að bók sem á að fjalla um ástandið á Íslandi í dag, og hvers vegna Íslend­ing­ar hafi flykkst til Nor­egs í stór­um stíl.

Mím­ir á ís­lensk­an föður og norska móður. Hann er upp­al­inn í Stavangri í Nor­egi og starfar nú sem blaðamaður hjá norska blaðinu Klassekam­pen. Hann er virk­ur þátt­tak­andi í þjóðfé­lagsum­ræðunni í Nor­egi, hann var formaður ungliðahreyf­ing­ar flokks­ins Rödt og svo er hann pistla­höf­und­ur í Af­ten­posten, þar sem hann sér um að gagn­rýna vinstri-flokk­ana á norska Stórþing­inu, frá sjón­ar­hóli vinstri­manns. Hann er höf­und­ur tveggja bóka, De superrike og Slik blir du superrik.

„Mér var hugsað til lands­ins, og hvernig ástandið sé hérna. Ég kem hingað um það bil einu sinni á ári, en Norðmenn hafa lítið frétt af land­inu eft­ir að öld­urn­ar tók að lægja í kjöl­far fjár­málakrepp­unn­ar. Það er því mitt verk­efni að finna út hvort krepp­an sé búin, og hvernig áhrif­in voru á sam­fé­lagið,“ seg­ir Mím­ir.

Áður en hann kom ákvað hann að fletta upp ætt sinni á Íslend­inga­bók, en Norðmönn­um finnst bók­in afar merki­leg. „Ég bjóst við að finna í ætt­inni hetj­ur og frækni­menni, en svo kom í ljós að forfaðir minn kom til Íslands frá Nor­egi með svarta­dauðann. Það fyndna er að hann lifði veik­ina af sjálf­ur, en var svo stung­inn til bana stuttu seinna, svo hann fékk maka­leg mála­gjöld,“ seg­ir Mím­ir og hlær.

Aðspurður hvernig til­finn­ing hans sé fyr­ir þró­un­inni í ís­lensku sam­fé­lagi seg­ir Mím­ir tvennt vekja at­hygli sína. „Ann­ars veg­ar er það hugs­un­ar­hátt­ur­inn að það er allt gert til að skapa störf og gróða. Það sést þegar litið er á ferðaþjón­ust­una, hót­elupp­bygg­ingu og gjald­töku á ferðamanna­stöðunum. Allt er til sölu ef það skap­ar ein­hver störf. Íslend­ing­ar gætu seinna séð eft­ir þessu þegar ástandið í land­inu batn­ar, sér­stak­lega þegar þeir eru að selja nátt­úr­una sína.“