Við bíðum enn eftir útfærslum á skattabreytingum
Í vikunni var haldinn fyrsti samráðsfundur aðila vinnumarkaðarins með stjórnvöldum eftir að stóru kjarasamningarnir á almenna vinnumarkaðnum voru undirritaðir. Gengið var frá samkomulagi um kjaratölfræðinefnd við Hagstofuna og ber að fagna því að vinnsla upplýsinga um laun og efnahag sé komin í fastari skorður.
Einnig var rætt um mögulega endurreisn Þjóðhagsráðs og grænbók um kjarasamningsumhverfið. Við munum halda mjög til haga í allri umræðu að efnahagsmál verða ekki rædd nema í samhengi við félagslegar stoðir samfélagsins og ekki verða gerðar neinar breytingar á lagaumhverfi kjarasamninga og vinnumarkaðar nema í fullri sátt allra aðila. Þá veltur allt traust í áframhaldandi samstarfi á að stjórnvöld efni yfirlýsingu sem gerð var í tengslum við undirritun kjarasamninga. Þar eigum við enn eftir að sjá útfærslu á lofuðum skattabreytingum enda bíða félagsmenn okkar með óþreyju eftir þeim. Hvað líður öðrum atriðum yfirlýsingar ríkisstjórnarinnar líður mér ágætlega með það verklag sem var kynnt og gott samráð er við okkur á öllum stigum.
Miðstjórn ASÍ fjallaði um stóru málin á fundi sínum á miðvikudaginn. Eftir hann gáfum við meðal annars frá okkur yfirlýsingu um að ef einstaka atvinnurekendur hyggðust ekki efna nýundirritaða kjarasamninga litum við svo á að þeir væru heldur ekki undir friðarskyldu lengur. Aðildarfélögum ASÍ væri þá full heimilt að leita nýrra samninga með öllum tiltækum ráðum.
Við ræddum líka mjög virkt eftirlit með verðlagsbreytingum og höfum styrkt okkur þar eins og landsmenn hafa vonandi orðið varir við. Þá höfum við miklar áhyggjur af nokkrum nýföllnum dómum sem virðast gefa það til kynna að ef vinnandi fólk gerir ekki kröfur strax um leiðréttingu launa þá fellur krafan á tómlæti. Þetta gæti breytt starfi stéttarfélaga ef þarf að fara í dómsmál strax út af öllum kröfum í stað þess að leita sátta eins og verklagði hefur verið hingað til eða ef verið er að skerða möguleika fólks til að leita réttlætis eftir starfslok. Málið er enn til umfjöllunar og vinnslu á nokkrum vígstöðvum en við munum ekki sætta okkur við að möguleikar vinnandi fólks til að fá sanngjörn kjör séu skertir.
Á persónulegu nótunum langar mig að fagna því að á meðan fjölmörg ríki eru að þrengja að rétti kvenna til að stýra eigin líkama og lífi þá höfum við þann kjark að tryggja sjálfsákvörðunarrétt kvenna betur í lögunum okkar. Rétturinn til frjálsra fóstureyðinga er bæði kvenfrelsismál og stéttamál enda fjallar það fyrst og fremst um að konur ráði eigin örlögum óháð fjárhag, stétt eða stöðu.
