Við verðum að skipta um ríkisstjórn í þessu landi án tafar, vegna þess að fjórflokkurinn hefur framið landráð gegn þegnum sínum. Þá er ég að tala um kvótakerfið sem þeir hafa allir sem einn staðið vörð um í 40 ár.
Brask kerfið með auðlind þjóðarinnar á 40 ára afmæli í ár, þar sem fáir útvaldir með leyfi stjórnvalda fá að braska með sameign þjóðarinnar. Það er jafn fáránlegt og að t.d. einhver íbúi í blokk seldi stigaganginn, lyftuna og mætti braska með sameignina að vild. Þetta segi ég vegna þess að því miður skilur stærsti hluti þjóðarinnar ekkert um hvað þetta brask kerfi upp á hundruði milljarða gengur út á. Hundruði milljarða sem þú og ég eigum, vegna þess að þetta er okkar sameign.
Í upphafi þessa gallaða kerfis, settu þingmenn og ráðherrar lög á Alþingi sem tryggðu það að sveitarfélögin hefðu forkaupsrétt á kvóta í byggðinni. Það var gert til að leggja ekki alla landsbyggina og sjávarþorpin í rúst eins og nú er orðið. Þá fundu braskararnir og lögfræðingar þeirra leið til að komast hjá því og stofnuðu einkahlutafélög um skip og kvóta og seldu svo öll hlutabréfin til stórútgerðanna. Þá var sem sagt ekki verið að selja skip og kvóta, heldur hlutabréf og þá hafði byggðarlagið engan forkaupsrétt lengur. Þeir kunna sitt fag þessir braskarar sem þykjast svo eiga alla syndandi fiska í sjónum sem er ekki rétt, þar sem þjóðin á allan fisk í sjónum, alveg eins og Gullfoss, Geysi, fjöll og jökla landsins.
Nú hefur þetta brask kerfi þróast enn á ný, fyrst var reynt að girða fyrir að stórútgerðin færi með lífsbjörgina úr byggðarlögum á landsbyggðinni og það gekk ekki hjá þessum flokkum á Alþingi sem hafa staðið vörð um kerfið fyrir stórútgerðina. Nú hefur stórútgerðin komið sameign þjóðarinnar á hlutabréfamarkaði erlendis, Nasdaq og co. Þannig að nú er kvótinn ekki aðeins horfinn úr byggðum landsins sem eru rústir einar eftir 40 ára brask. Heldur er kvótinn okkar nú að færast til erlendra vogunarsjóða og útlendinga. Við hefðum sem sagt aldrei þurft að fara í nein þorskastríð eða berjast fyrir því að þjóðin eigi auðlindina.
Þá er rétt að geta þess að kvótakerfið sem ég hef fylgst með öll 40 árin, er ónýtt. Hér voru veidd ein milljón tonn af þorski og niður í hálfa milljón fyrir þetta ónýta kerfi, þar sem fiski fyrir hundurði milljarða hefur verið hent í sjóinn vegna þess að hann var ekki nógu stór til að fá gott verð á markaði eða þá röng tegund. Nú erum við að veiða aðeins 20% af því sem áður var veitt eftir að hafa notað 40 ára ónýtt kerfi sem framleiðir skortsölu á markaði.
Þá á að skylda allan fisk á fiskmarkað eða styðjast við meðalverð þar, því samtök sem verja sjómenn hafa bent á að stórútgerðin skilji eftir hagnaðinn á aflandseyjum þar sem hún er með söluskrifstofur í skúffufyrirtækjum. Þangað fer enginn fiskur, bara evrur og aðrir gjaldmiðlar á falda reikninga.
