Út yfir gröf og dauða:
Reykjavíkurborg setur kvóta á bálfarir.
Hvers vegna?
Af umhverfisástæðum…….
Hversu langt er hægt að ganga í forræðishyggju og yfirgangi í garð landsmanna?
Þetta mál snertir nefnilega ekki aðeins íbúa borgarinnar heldur landsmenn alla þar sem um er að ræða einu bálstofu landsins.
Kvótasetning þessi er fram fengin með þeim hætti að skerða svo starfsleyfi bálstofunnar að ekki verði mögulegt að mæta eftirspurn.
Er nema von að manni blöskri?
Hér er bókun mín vegna málsins:
,,Fulltrúa Miðflokksins verður ekki oft orðavant.
En nú ganga yfirvöld í Reykjavík of langt.
Út yfir gröf og dauða.
Í orðins fyllstu merkingu.
Einu starfandi bálstofu landsins skal nú gert ókleift að framkvæma fleiri en að hámarki 1100 bálfarir á ári, en árið 2020 voru framkvæmdar hartnær 1000 slíkar.
Því er ljóst að ekki verður unnt að verða við þessari hinstu ósk margra á komandi misserum.
Af umhverfisástæðum að sögn.
Hér gengur Reykjavíkurborg of langt.
Alltof langt.
Baldur Borgþórsson Varaborgarfulltrúi Miðflokksins.´´