Inga Sæland og lukkuriddarinn

Orðrómur fór í gang um síðustu áramót um að Sósíalistar og Flokkur fólksins væru að sameinast eftir að Gunnar Smári Egilsson byrjaði að mæra Ingu Sæland í tíma og ótíma. Ef sú sameining hefði heppnast, væru flokkarnir tveir eflaust í betri málum, en staða þeirra í dag er frekar slæm og virðist hvorugur flokkannna ná manni inn á þing.

Eitt stórt vandamál Sósíalistaflokksins er sögð vera fjármögnun kosningarbaráttunnar en hingað til hefur Kári Stefánsson og Vilhjálmur Þorsteinsson verið bendlaðir við fjármögnun flokksins og sagt er á götunni að stórkapítalistar borgi leiguna fyrir sósíalistaflokkinn, sem er víst ekki vinsælt í komma- og sósíalistasellum víða um land.

Það hefði verið mjög gott fyrir Gunnar Smára og sósíalistana að sameinast Ingu og Flokki fólksins og komast yfir pyngju Ingu Sæland sem glóir af gulli og er talið að flokkurinn sé með hartnær 200 milljónir af skattfé landsmanna á bankabók.

Sagan segir að Inga hafi dregið Gunnar Smára á asnaeyrunum í fjóra mánuði þangað til ekkert varð úr sameiningunni eftir að Inga lýsti því yfir á leynifundi að hún vildi aðskilinn fjárhag. Inga liggur á peningum flokksins eins og ormur á gulli og það gæti komið sér vel ef flokkurinn dettur af þingi. Síðan þá hefur Gunnar Smári sent Ingu ýmsar pillur við hin og þessi tækifæri í fjölmiðlum.

Inga Sæland svaraði síðan í sömu mynt og skaut á sósíalistaforingjann á sjálfan Þjóðhátíðardaginn, 17. júní í þrumuræðu sem hún hélt yfir hausamótunum á fylgjendum sínum í kjallaranum í Grafarvogskirkju í Grafarvogi. En hún sagði við það tækifæri: „Og þegar koma allskonar lukkuriddarar sem þykjast ætla að gera eitthvað annað, hvort sem þeir kalla sig kommúnista eða hvað eina annað, þá á ekki að hlusta á þá! Því það er ekkert að marka þá. Ekki nokkurn skapaðan hæfilegan hlut.“