Lífskjör láglaunafólks í Danmörku eru almennt betri en á Íslandi, þar sem danska velferðarkerfið veitir sterkari félagslegan stuðning og hjálpar fólki að mæta grunnþörfum sínum. Þetta á ekki síst við um barnafjölskyldur og þá sem búa við lágmarkslaun.
Félagslegur stuðningur og öryggisnet
Í Danmörku er velferðarkerfið sniðið að því að létta byrðar á þeim sem minna hafa á milli handanna. Þar fá barnafjölskyldur mun meiri stuðning í formi barnabóta og greiðslur vegna fæðingarorlofs eru ríflegri en á Íslandi. Þessir styrkir gera fjölskyldum auðveldara að tryggja börnum sínum öryggi og góð lífsgæði.
Matvöruverð skiptir miklu máli
Einn stór munur á milli Íslands og Danmerkur er verðlag á matvöru. Ísland hefur lengi verið eitt af dýrustu löndum Evrópu þegar kemur að matvöru, en í Danmörku er verðlagið lægra og úrvalið meira. Þetta þýðir að láglaunafólk í Danmörku getur keypt hollari og fjölbreyttari mat fyrir tekjur sínar. Matvöruverð hefur áhrif á allt daglegt líf og heilsu, en hár framfærslukostnaður á Íslandi gerir það erfiðara fyrir lágtekjufólk að halda endum saman.
Lágmarkslaun og kaupmáttur
Á Íslandi eru lágmarkslaun almennt lægri og það, ásamt hærri framfærslukostnaði, veldur því að fólk sem er á lægstu launum þarf oft að forgangsraða hörðum höndum. Í Danmörku er kaupmáttur þeirra sem eru á lágmarkslaunum meiri, þar sem laun nægja betur fyrir nauðsynjum og lífsviðurværi.
Öryggi og aðgengi að þjónustu
Danska velferðarkerfið tryggir aðgengi að ódýrri eða ókeypis heilsugæslu, sem er stór þáttur í lífsgæðum. Í Danmörku eru einnig sterkar stoðir í menntakerfinu og á vinnumarkaði sem gera fólki kleift að komast í betri stöðu til lengri tíma. Á Íslandi er stuðningur minni, og margir finna fyrir óöryggi þegar kemur að heilsu og framfærslu.
Niðurstaða :
Betri félagslegur stuðningur, lægra matvöruverð og hærri kaupmáttur gerir það að verkum að láglaunafólk í Danmörku býr almennt við betri lífskjör en á Íslandi. Til að bæta aðstæður hér á landi þyrftu stjórnvöld að huga að því að styrkja velferðarkerfið og draga úr þeim mikla kostnaði sem Íslendingar búa við í daglegu lífi.
