Kvóti þýðir aflaheimildir. Aflaheimildir eru veittar skipum innan ársins, eitt ár í senn og mynda ekki eignarrétt, aðeins afnotarétt. Sem sagt, eigendur skipa fá aflaheimildir lánaðar einu sinni á ár frá þjóðinni sem á fiskinn í sjónum. Alveg eins og að þjóðin á Þingvelli og Gullfoss og Esjuna sem blasir við flestum landsmönnum.
Aflamark. Króka aflamark. Línuívlnun. Skelbætur. Félagslegi potturinn. Frjálsar strandveiðar. Byggðapottur rækju bætur. eflaust eitthvað sem ég gleymi. Þetta er frekar flókið enda heil atvinnugrein starfandi við að flækja málið.
Auðlind landsmanna, fiskur okkar landsmanna, er ekki eign útgerða, það er a.m.k. ekki flókið og bundið í lög og stjórnarskrá.
Ákváðu að braska með auðlind þjóðarinnar
Útgerðir ákváðu að búa til sín á milli gjald fyrir afnotarétt á aflaheimildum sem þeim var úthlutað miðað við reynslu á veiðum.
Þetta er gjald sem ákvarðast af framboði og eftirspurn. Þetta er einskonar sölukerfi við afnot af eignum almennings.
Nema að þarna er ríkisstjórnin að úthluta kvóta nánast frítt frá þjóðinni
Sem útgerðir nýta sér í sitt sölukerfi sem margfaldast við tilfærslu sem varanleg úthlutun ár eftir ár. Eða meðan ríkisstjórnin ákveður ekki að breyta úthlutunar reglum fyrir þjóðina.
Svo selja þeir innan ársins réttin til að sækja fiskinn í eitt ár í senn. (Leigukvóti). Sem er almanaksárið sem Alþingi hefur valið ákveðnar útgerðir til að sækja fyrir sig, auðlind landsmanna, fiskinn. Til að búa til gjaldeyri fyrir þjóðina. Selja sameign þjóðarinnar og leigja fyrir milljarða í braski á hverju ári, með öðrum orðum.
Það er svo eftirsótt að verðið á þessum réttindum sem útgerðir bjuggu sín í milli fyrir veiðiréttinn innan ársins. Verðið er núna nálægt 500.000 kr. fyrir tonnið og fyrir það eitt að fá að veiða afla þeirra sem vilja láta frá sér veiðiréttinn. Sem ríkið úthlutaði þeim til að búa fyrir sig gjaldeyri með að fiska úr auðlind þjóðarinnar.
Það er nú samt skrítið að þeir skyldu getið veðsett þessi veiðiréttindi sem þeir bjuggu fyrir sig og hétu varanlegur kvóti / og svo kvóti innan ársins. Í einhverskonar sölukerfi útgerða með veiðiréttindi innan ársins.
Varanlegur kvóti er metin á 8 miljónir tonnið og kvóti innan ársins er metin 500.000 kr tonnið. Það geta afnotahafar sem fá þennan kvóta að láni hjá ríkinu, leigt frá sér á hálfa milljón án þess að gera nokkuð annað en að taka á móti greiðslu.
Eru lánadrottnar með nýju fötin keisarans að veði frá útgerðum?
Í fyrstu grein laga um stjórn fiskveiða segir:
1. gr.
Nytjastofnar á Íslandsmiðum eru sameign íslensku þjóðarinnar. Markmið laga þessara er að stuðla að verndun og hagkvæmri nýtingu þeirra og tryggja með því trausta atvinnu og byggð í landinu. Úthlutun veiðiheimilda samkvæmt lögum þessum myndar ekki eignarrétt eða óafturkallanlegt forræði einstakra aðila yfir veiðiheimildum.
Hver á þennan kvóta? Það er ekki gott að segja um er ef búið er að leyfa veðsetningu á honum fyrir þessa aðila sem fengu að veiða hann fyrir þjóðina. Já á þá þjóðin nokkuð lengur þessa auðlind ? Eða eru lánadrottnar með nýju fötin keisarans að veði frá útgerðum? Fengu þeir veðleyfi hjá eigandanum, þjóðinni?
Ef lánadrottnar hafa einungis veð í eigum útgerða sem er einhverskonar afnotaréttur innan ársins ár hvert. Og skipum en ekki í auðlindinni sjálfri.
Hver getur svarað þessu á skiljanlegu máli?
Ef lánadrottnar hafa einungis veð í eigum útgerða sem er einhverskonar afnotaréttur innan ársins ár hvert.
Getur ríkið innkallað aflaheimildir á áramótum?
Og tekið upp nýtt fiskveiðikerfi?
Svari hver fyrir sig en lögin eru skýr og einnig vilji þjóðarinnar sem hefur hafnað þessu einokunarkerfi!
